(3)

In september verschijnt mijn dichtbundel Kameel naar het oosten. Het is mijn eersteling, maar eigenlijk had het al mijn ‘zoveelsteling’ kunnen zijn. Vierendertig jaar geleden kreeg ik een uitgever al zo gek dat hij een bundel met mijn gedichten wilde vullen. In dezelfde tijd deed ik mee met een gedichtenwedstrijd van het weekblad Viva. Een meidenblad werd destijds niet helemaal au sérieux genomen. Viva bestond nog niet zo lang en haar genre moest zich nog bewijzen in drukletterland.

Viva plaatste mijn liefdesgedicht. Nu denk je misschien ‘Goh, wat leuk voor je.’ Ik vond het ook leuk, maar ‘mijn’ uitgever trok meteen de stekker eruit. Hij wilde kennelijk niets van doen hebben met een dichter die zich verlaagde tot zulke eh... tja.

Ik heb wel gevoel voor humor, maar hier kon ik niet om lachen. Ik begreep er echt niets van. Voor mij is een gedicht goed als het je iets doet. Of het literair is zal me worst wezen. Hoe het ook zij, ik heb daarna lang gewacht voor ik weer met een uitgever in zee ging.

Wel werden mijn gedichten en babbeltjes gepubliceerd in het Amsterdamse weekblad SC. Dat was een mooie periodiek waarin schrijvers lekker konden experimenteren. Ach ja, de tijd van stencils, nietjes en de copyrette op de Parnassusweg.