ik ben vreselijk bang voor mensen

schichtig bang, altijd geweest

ik ben echt heel erg bang voor mensen

en voor mijzelf het allermeest

dat is ook niet zo heel bijzonder

mijn brein werkt eigenlijk best wel eng

meer als een agressief dragonder en

in mijn angst ben ik een kreng

want ik bits tegen mijn geliefde

ik bijt in alles wat mij streelt

daarna maak ik dan dat ik wegkom

en vlucht in wat mijn angst verbeeldt

eigenlijk heb ik niet veel te vrezen

iedereen is vriendelijk genoeg, maar

nerveus zoekt mijn gerafeld wezen

naar iemand die ik niet verdroeg

zelden komt er een over mijn grenzen

wie wil nou echt staan op mijn tobbend hart

maar weet je, ik ben gewoon bang voor mensen

ze zijn met zoveel… wel zeven miljard

Afbeelding: ‘Portret van man die angst toont’ (uitsnede), heliogravure, anoniem, < 1872, Rijksmuseum, http://hdl.handle.net/10934/RM0001.COLLECT.647874

  © 2018 Paul Christiaan Smis