Het was een mooi plekje in de bossen. Een plaats van rust en gezonde lucht.

Ik zat in de conversatiezaal te dammen met iemand die we toen nog omschreven als een klassieke schizofreen. Heel aardige man, een kei in denksporten.

Hij zou net voor de zoveelste keer een damslag maken, toen zijn hand boven het speelbord bevroor. Onzeker keek hij mij aan.

Met een kreet sprong hij op en gooide het tafeltje met het dambord ondersteboven. Zijn ogen sperden zich wijd open en zijn vingers trilden toen hij naar het raam wees.

‘Ik word daarbuiten vermoord!’

Afbeelding: https://www.rijksmuseum.nl/nl/zoeken/objecten?q=dammen&p=1&ps=12&st=OBJECTS&ii=5#/RP-P-1878-A-705,5

© 2017 Paul Christiaan Smis