(2)

Gisteren stond er een stukje over mij in het Alphens Nieuwsblad. Leuk is dat en tegelijk ook vreemd. Het is net alsof het over iemand anders gaat. Weet je waar het op lijkt? Op je eigen stem terughoren via de radio. Dat overkwam me trouwens vorige week nog. Ik las gedichten voor in het programma Dichters A Life, bij Radio Heerhugowaard. Man, wat heb ik een eigenaardige stem!

Dat wist ik eigenlijk wel, hoor. Bijna veertig jaar geleden stond ik mijn gedichten voor te dragen in het Funtheater in Amsterdam. Dat werd gefilmd. Toen ik de voordracht terugzag, vond ik mezelf raar in het kwadraat.

Ik schreef veel in die tijd, gedichten, babbeltjes en verhalen. Het ging gemakkelijk, de woorden vloeiden zomaar uit mijn pen. Het feit dat ik verliefd, dronken of beide was, zal wel enorm hebben geholpen. De combinatie ‘drank en dames’ bleek echter moeilijk vol te houden. Op een dag donderde mijn hele privéleven in elkaar, ik stopte met mijn studie Nederlands en ik zette geen letter meer op papier.

Goed, alcohol en aanhankelijkheid gingen dus niet samen, maar dronken en depressief vormden een samenstel van krachten dat mij voor langere tijd betoverde. Zwaarmoedig worstelde ik mij langs een trage knik.