Duurzaam

Blij lachend kwam ze terug van de boodschappen.

‘Schat, ik heb iets gekocht, voor je boeken.’

‘Wat lief van je. Wat is het?’

‘Een boekenlegger. Een heel aparte, hij is duurzaam.’

Hij was blij met haar cadeautje en legde de boekenlegger zorgzaam in een van zijn peperdure boeken over Hollandse schilders.

’s Avonds in bed, kwam hij er nog even op terug. Half slapend gaapte hij:

‘Wat is er nou zo duurzaam aan die boekenlegger?’

Behaaglijk kroop ze tegen hem aan, sloeg een arm om hem heen en lispelde in zijn oor:

‘Hij is gemaakt van geperste olifantenpoep.’

Deel deze pagina